در ملغمه ای از خون و اشک بود که تورا شناختم
تو از فاصله هزاران ساله و باران خورده ی غربت و آشنایی می آمدی
زیبا
عریان مانند نور
مثل پرنیان صمیمی
مثل آرزو، دور
تو در فاصله مابین کدام داستان های اساطیری پنهان بودی
که هر چه گشتم
نمیافتمت در میان سطرهای سترون انزوا
که کم می آورد تو را
هر لحظه، سردی تنم در امتداد پوچی های بی انتها
-----
Nov. 26th, 2022
No comments:
Post a Comment