پوزخند

خنده ام می گیرد از این جماعت.

از جماعتی که سعی کردم هرچه بیشتر و بیشتر ازش فاصله بگیرم.

مهم نیست، حتی اگر نباشی،نبودنت را آنگونه که می خواهند تفسیر می کنند،حتی در نبودنت و از نبودنت و از قول تو حرف می زنند، ناراحت می شوند، تحلیلت می کنند، قضاوت می شوی و محکوم.

خنده ی تلخی است.